Spaarloon

Spaarloon is een spaarregeling die door de Nederlandse overheid is opgezet om met een belastingvoordeel een bedrag te kunnen sparen.

Het belastingvoordeel wordt behaald doordat de werknemer brutoloon inlegt op zijn spaarloonrekening, zodat het belastbare inkomen lager wordt; de werknemer betaalt geen inkomstenbelasting over het gedeelte van het loon dat hij inlegt op de spaarloonrekening. Het geld staat vier jaar vast, daarna mag de werknemer het geld pas opnemen. Het saldo op het (geblokkeerde deel van) de spaarloonrekening telt niet mee voor de vermogensbelasting. Wil de werknemer het geld eerder opnemen (deblokkeren) dan is dat onder voorwaarden mogelijk.

Dat is bijvoorbeeld het geval als het geld gebruikt wordt voor de aankoop van een huis of voor de kosten van kinderopvang. Ook kan de Nederlandse overheid besluiten dat werknemers het saldo eerder op mogen nemen. Dat was bijvoorbeeld het geval in 2005, toen staatssecretaris Wijn in juli 2005 (vooruitlopend op goedkeuring door de Tweede en Eerste Kamer) goedkeurde dat het in 2001, 2002, 2003 en 2004 gespaarde saldo vanaf 1 september 2005 vrij opgenomen mocht worden.

Alleen werknemers kunnen gebruik maken van spaarloon. De werkgever moet hier aan meewerken; heeft de werkgever geen spaarloonregeling voor zijn werknemers, dan kunnen de werknemers niet deelnemen aan het spaarloon. Als de werkgever wel een spaarloonregeling kent, dan moet deze voor minimaal 70% van de werknemers van toepassing zijn.

Een werknemer mag niet in hetzelfde jaar zowel bij het spaarloon en bij de levensloopregeling geld inleggen; tegelijk geld opnemen mag wel.